Geslingerd vanuit ‘n tekort,
naar ‘n teveel om te benoemen.
Het teveel was onbegrensd,
waarin ik mij verloor.
Ik dwaalde door onbekende streken,
waar de horizon mij steeds ontglipte.
Hoe ik ook mijn handen strekte,
‘n eigen ster was er niet bij.
En ik, als middelpunt, stond stil
in alles wat bewoog.
Ik werd mijn eigen regenboog.
Bé Bary -Van Den Brink
