Als ik mijn leven herkauw,

dag voor dag na dag,

slaat me de schrik om het hart

mij nog nooit

in geluk te verslikken.

Als ik mijn leven herschrijf,

klank na klank na klank,

resoneren klinkers

over bergen in de dalen

als flauwe echo

van ‘n afgerond verleden.

Ik ben als ‘n moeras,

waaruit gevoelsbellen stijgen

en uiteenspatten .

Met ingehouden adem,

weet ik de smeulende vulkaan,

wachtend op eruptie.

Bé Bary